เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อตอนที่เยลลี่ไปญี่ปุ่นกับพี่สาว ที่เพื่อนคนญี่ปุ่นชวนไปเที่ยวเกียวโตที่เคยเล่าในบล็อก "富士山 ภูเขาไฟฟูจิที่สวยกว่าในจินตนาการ" http://jelloly.namjai.cc/e167131.html ไปแล้วอะค่ะ บังเอิญว่าที่เขาชวนไปวันนั้นเป็นเหมือนวันทำบุญครบรอบวันที่คุณยายเขาเสียพอดี ตอนแรกก็ไปสวดมนต์และเคารพหลุมศพคุณยายของเขากันตั้งแต่เช้า แล้วหลังจากเสร็จพิธีก็มีเหมือนปาร์ตี้วันรวมญาติของครอบครัวเขา

วันนั้นเขาพาไปกินที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง ซึ่งชื่อร้านอะไรก็ไม่รู้เพราะเขาพาไปก็ตามๆเขาไปค่ะ 555555
ร้านค่อนข้างดูดีเลย ถึงจะอยู่ต่างจังหวัดแต่ว่าร้านนี้ออกแนวเป็นภัตตาคารเลยทีเดียว คิดว่าราคาอาหารที่ร้านก็คงพอสมควรเลยนะ แต่ไม่ต้องคิดมากค่ะ เรามาในฐานะแขกเนอะ อิอิ พออาหารเริ่มมาทุกคนก็ทานกันไป คุยกันไป หลายๆคนในครอบครัวก็ให้ความสนใจกับเยลลี่และพี่สาว เพราะงานรวมญาติรอบนี้มีชาวต่างชาติอย่างเรามาร่วมด้วยเฉยเลย 5555

ครอบครัวเขาดีมากเลยค่ะ ทั้งชวนคุย ชวนถ่ายรูปกัน บรรยากาศสนุกมากๆ เวลาอาหารแต่ละอย่างมาเสิร์ฟเขาก็พยายามอธิบายกับเราว่ามันคืออะไร ภาษาอังกฤษบ้าง ภาษาญี่ปุ่นบ้าง ภาษามือก็มาค่ะ อาหารจะมาเป็นคอร์สๆ จานเล็กๆแต่หลายจาน ดูเป็นอาหารญี่ปุ่นที่หน้าตาไม่ค่อยคุ้นเลย ลองดูรูปกันดีกว่าค่ะ



จากรูปนี้ เป็นอาหารแต่ละจานใน 1 มื้อของวันนั้นค่ะ แอบถ่ายมาไม่หมดด้วยนะ ยังมีนอกจากนี้อีกนิดหน่อย แต่บอกได้เลยว่ามาเต็มมมมมม~ ดูเหมือนจะน้อยนะถ้าดูเฉพาะจาน แต่ไม่ค่ะทั้งหมดนี้คือสำหรับ 1 คน 1 มื้อนะเออ~ กินๆไปบอกตรงๆว่าแต่ละจานก็ไม่รู้นะว่าเป็นอะไรหรือทำมาจากบ้าง แบบว่ากินๆเดาๆไป เพื่อนคนญี่ปุ่นก็อธิบายนะ แต่บางเมนูก็ยังไม่รู้อยู่ดีกว่าทำมาจากอะไร

จากเมนูทั้งหมดนี้มี 2 จานที่เยลลี่ขอยกเป็นไฮไลท์สำหรับมื้อนี้ค่ะ



จานแรกเป็นปลาอะไรซักอย่างแต่ใบเขียวๆที่แปะอยู่ข้างบนนั้นคือใบซากุระค่ะ ตอนเพื่อนบอกว่านี่ใบซากุระนะ ความรู้สึกคือแบบ เฮ้ยย~~ ใบซากุระเป็นอาหารได้อะ เคยเห็นที่เอาซากุระมาทำเป็นขนมหรืออาหารเหมือนกัน แต่ไม่ได้คิดว่าวันนึงจะได้มาทานเองแบบนี้ ชิมไปนิดนึงรสชาติแปลกดีแต่หอมใบซากุระมากค่ะ



และอีกหนึ่งจานบอกได้คำเดียวว่า จัดว่าเด็ดค่ะ คือตอนมาเสิร์ฟเนี่ย ดูหน้าตาก็เดาไม่ออกว่าเป็นเนื้อสัตว์ประเภทไหน ด้วยความอยากรู้ก็ถามน้องสาวของเพื่อนค่ะ เขาก็บอกว่าอันนี้ไก่ เราก็โอเคเก็ทละ คงเป็นไก่ทอดคาราอาเกะอะไรประมาณนี้มั้ง พอกินเข้าไปคำแรกก็รู้สึกว่ารสชาติเหมือนไก่นะ แต่ทำไมเนื้อมันเหมือนปลาจังเลย ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย~ พอกินไปจนจะหมดจาน เพื่อนคนญี่ปุ่นหันมาบอกว่า อันนี้ไม่ใช่ไก่นะ อันนี้คือ Globefish

เดี๋ยวๆ...อะไรคือโกล์บฟิชนะ เปิดดิกส์แปป....

อ๋ออ... ปลาปักเป้าไง...

หื้ม..... ปลาปักเป้า!


ปลาปักเป้า!!!

บอกตรงๆว่าตอนนั้นตกใจอะ เฮ้ยแกร~ ฉันกินปลาปักเป้า! อิตัวอ้วนๆหนามเยอะๆเหมือนทุเรียนอะนะ มันอันตรายไม่ใช่เหรอ นี่จะมีชีวิตรอดกลับไทยใช่ป่าว~
เพื่อนคนญี่ปุ่นเขาก็บอกว่าคนญี่ปุ่นทานกันเป็นปกติ นี่ก็บอกบ้างค่ะว่าคนไทยไม่กินเพราะมันอันตราย แต่จริงๆปลาปักเป้าก็ทานได้ แต่ว่าเชฟที่ทำจะต้องมีความเชี่ยวชาญและมีความรู้ว่าต้องทำยังไง ส่วนของเนื้อปลาปักเป้าที่เอามาทำเป็นอาหารก็จะปลอดภัย ทานได้ไม่มีอันตรายค่ะ

ถือเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้กินปลาปักเป้าเลยค่ะ ใครมีโอกาสแนะนำว่าต้องลองนะ อร่อยดี แต่รสชาติคล้ายไก่จริงๆนะ
พอทานเสร็จเพื่อนคนญี่ปุ่นบอกว่า ลองมาดูกันว่าปลาปักเป้าที่กินเข้าไปไม่มีพิษจริงรึป่าว ถ้าไม่อย่างนั้นเราอาจจะได้กลับไปที่หลุมศพที่ไปเมื่อเช้าอีกรอบก็ได้
...อันนี้มุกใช่ป่าวแกร~ เราซีเรียสนะ 55555555

แล้วเจอกันบล็อกหน้าจ้าา（＾∇＾）♡